Opis
Laboratoryjne badanie makroelementów
pH – odczyn gleby
Rośliny czerpią z gleby wodę oraz wszystkie mineralne składniki odżywcze niezbędne do życia. Dostępność i rozpuszczalność składników mineralnych w roztworze glebowym w największym stopniu zależy od odczynu gleby. Wartość pH gleby niższa od optymalnej przekłada się na znaczne czy wręcz krytyczne pogorszenie warunków rozwoju roślin. Występowania koloru czerwonego i brązowego na mapach nie wolno ignorować. Faktyczne zapotrzebowanie na wapno zależy od zabiegów agrotechnicznych, oraz planowanego w najbliższych latach płodozmianu.
Fosfor (P2O5)
Ocena zasobności w składnik odżywczy w postaci tlenku P2O5. W przypadku fosforu kategoria agronomiczna gleby nie jest uwzględniania w przygotowaniu oceny. Fosfor ma podstawowe znaczenie dla budowy systemu korzeniowego, odporności na wymarzanie, odpowiada za liczne procesy fizjologiczne oraz decyduje o dojrzewaniu upraw. Sugerowana wartość docelowa tego parametru to około 15mg/100g gleby.
Potas (K2O)
Pierwiastek kluczowy dla wielu upraw i wykorzystywany w dużej ilości. Odpowiada za odporność rośliny na niemal każdy stres – temperaturowy i braki wody, stres wywołany przez szkodniki i patogeny. Jednocześnie jest antagonistą magnezu i wapnia – oznacza to, że nadmierne stężenie potasu w glebie utrudni roślinie pobieranie tych pierwiastków. Ocena zasobności jest zależna od kategorii gleby. Sugerowana wartość zależy od gleby, planowanego płodozmianu i osiąganego plonu. Najczęściej mieści się w zakresie 15-25mg/100g.
Magnez (Mg)
Pierwiastek ogrywający kluczową rolę w fotosyntezie oraz liczne funkcje regulujące. Dobra dostępność magnezu umożliwia roślinie efektywne pobieranie i wykorzystywanie pozostałych składników odżywczych. Sugerowana zasobność w glebie powinna się mieścić w zakresie od 4 do 9mg/100g gleby.
